Nga Neritan Vladi
Rilindja dihet tashmë botërisht që është mjeshtre e propagandës dhe mashtrimin e turmës dhe masave.
Të njejtin shembull po e ndjek edhe rithemelimi me në krye Sali Berishën. Pasi kanë kapur thuajse të gjitha mediat në Shqipëri nën kthetrat e tyre rilindja dhe rithemelimi e kanë mbushur vendin me propagandë nga mëngjesi deri në darkë 24 orë pa pushim.
Pasi furnizojnë popullin me propagandën e tyre më pas bëjnë sondazhe në atë formë që dihet rezultati për shkak të propagandës që kanë bërë masivisht dhe i hedhin turmës kockën që i kanë imponuar vetë.
Pasi kanë 33-vite që e propagandistojnë popullin keta “mendje ndriturit” e të shkuarës që e quajnë veten politikanë, me gjasme i ofrojnë shoqërisë atë që ajo do (të cilën ja kanë imponuar po vetë ata).
Por një një farë mënyrë për atë që di të lexojë ndër rrjeshta kjo gjë nuk u ka funksionuar 100%, pasi pikërisht kjo është arsyeja që shumica e shqiptarëve nuk dalin të votojnë. Populli shqiptar nuk është injorant, por një ndër më inteligjentët dhe nuk mudn t’i mashtrojë më politika e vjetër që i ka varfëruar dhe i ka dërguar në skajet e mbijetesës.
Me propagandën e tyre të shëmtuar kanë arritur deri aty sa shprehen se shqiptarët nuk janë akoma gati për një lider me ide perendimore, tipare që më mirë se Lulzim Basha nuk i përmbush askush.
Por, shprehen se shqiptarët duan lider të dhunshëm, po për çfarë liderash të dhunshëm flasin këta?! Për ata që na sollën peshqesh trazirat e vitit 1997 apo për ata lidera me teatrin e të cilëve u vranë 4 persona më 21 janar.
Akoma nuk kanë arritur të kuptojnë që po e shkatërrojnë këtë vend, ndaj edhe të rinjtë kanë vendosur që të ikin çdo ditë sepse ata e neverisin çdo ditë këtë vend dhe se tashmë askush nuk i ndjek më.
Modeli i Partisë Demokratike me në krye zotin Basha është shumë i qartë edhe pse ndoshta i vështirë, por kurrë i pamundur.
Partia Demokratike synon që t’i japë shoqërisë shqiptare politika ekonomiko-sociale që ju duhen e nevoiten dhe jo ta mbush vendin me propagandë dhe thjeshtë të argëtojë turmat dhe e mban shoqërinë në prapambetje totale. Ndryshimet epokale janë të vështira, por gjithmonë të arritëshme sidomosh kur janë një domosdoshmëri.