Çfarë të thuash? Duke shkuar në gojën e ujkut. Ose më mirë në L’Aquila. Një nga hetuesit italianë që e njeh më së miri kufirin mes krimit të organizuar dhe emigracionit të paligjshëm, përdor sarkazëm “sepse do të ishte e vështirë të gjeje fjalë të ndryshme”.
Dhe çdo të dytën herë përfundon në Shqipëri, ku Giorgia Meloni, kërkon të gjejë një zgjidhje për problemet italiane.
Në thelb po sillen mijëra emigrantë, ku sipas forcave italiane policore, ekziston një mafie që i kontrollon dhe organizon trafikun e paligjshëm të tyre.
“Është një nga bizneset kryesore të grupeve kriminale shqiptare. Modus operandi i përdorur shikon organizatat e përfshira në kalimin nga brigjet shqiptare, përmes kanalit të Otrantos, të varkave me emigrantë të shumtë, kryesisht iranianë, pakistanezë, irakianë, egjiptianë, sirianë dhe afganë”.
Pikërisht ato që Qeveria italiane kërkon të grumbullojë në Mesdhe dhe t’i sjellë në brigjet shqiptare.
“Zbarkimi”, vazhdon Dia, “më shpesh i përdorur nga kontrabandistët është bregdeti i Salentos së poshtme dhe, veçanërisht, ai i Santa Maria di Leuca, me zbarkime edhe në brigjet e Jonit”.
Mënyra se si funksionon sistemi është dokumentuar mirë nga një operacion i kryer nga Guardia di Finanza dhe i koordinuar nga prokuroria e Lecces.
Katër grupe të organizuara, me një bazë logjistike në Shqipëri, rekrutuan emigrantë përmes chat-it (ata kishin krijuar një grup në Facebook) të cilët ishin bllokuar në Greqi apo Turqi.
I morën, i shoqëruan në një hotel në Tiranë dhe më pas u organizua transporti i paligjshëm për në Itali: kostoja ishte gjashtë mijë euro, lëvizte nëpërmjet sistemit hawala, që ndër të tjera e bën të pamundur gjurmimin dhe për rrjedhojë është i preferuar, siç kanë dokumentuar dhjetëra hetime, për financimin e aktiviteteve terroriste.
Dhe është pikërisht transferimi i paligjshëm i parave, tema e madhe e pastrimit të parave, pikëpyetja e madhe që shtrihet pas operacionit në Shqipëri të dëshiruar nga qeveria Meloni.
Prej disa kohësh, ekzekutivi i Edi Ramës, nëpërmjet lobistëve të rëndësishëm, në radhë të parë ish-kryeministrit anglez, Tony Blair (në shtëpinë e tij në Tiranë), kërkon mbështetje në Evropë për ta futur vendin e tij në Bashkim Evropian.
Një operacion i vështirë pikërisht për alarmet e përsëritura që agjencitë kundër pastrimit të parave bëjnë për Shqipërinë, e cila po bën përpjekje edhe me Prokurorinë Speciale kundër krimit të organizuar dhe korrupsionit (SPAK).
Por duket se nuk mjafton, tashmë është fakt që krimi i organizuar shqiptar përbën një nga alarmet kryesore globale.
Dhjetëra hetime të kryera fillimisht në Itali dhe më pas në pjesën tjetër të Evropës e kanë dokumentuar këtë.
Të gjithë ekspertët kryesorë të mafies e përsërisin këtë prej disa kohësh: nga prokurori i rrethit, Giovanni Melillo, deri te kreu aktual i prokurorisë së Napolit, Nicola Gratteri, i cili kur ishte ende në Kalabri kishte identifikuar grupet e Tiranës si rivalët e vetëm të vërtetë të kalabrezëve në lidhje me trafikun e kokainës.
Sot shqiptarët – klanet kriminale të të cilëve kanë struktura familjare, dhe për rrjedhojë shumë të vështirë për t’u depërtuar – janë ndoshta të vetmit, ose të paktën më të pajisurit, të aftë të flasin drejtpërdrejt me narko-t e Amerikës së Jugut dhe të merren me transportin e tonelatave droge në Evropë.
Ata morën portet e Antwerpen-it, Roterdam-it dhe Hamburg-ut.
Ata janë infiltruar duke arritur nivelet më të larta: në Ekuador ka një alarm specifik për shkallën e korrupsionit të klasës sunduese në duart e klaneve të Tiranës.
Madje është përfolur edhe për përfshirjen në vrasjen e Fernando Villavencico, kandidati presidencial i vrarë ndërsa ai ishte në fushatën elektorale dhe bëri thirrje për një grusht të fortë kundër korridorit të gjatë të kokainës që është krijuar midis Guayaquil, qytetit më të populluar në Ekuador, dhe Tiranës.
Trafikimi ka prodhuar miliarda euro në arkat e familjeve shqiptare, të cilat, duke përfituar nga legjislacioni jo i paqortueshëm kundër pastrimit të parave në vend, po investojnë ku të munden.
Rezultati është i qartë për këdo që bën një vizitë në qytetet shqiptare: fëmijë me super makina, investime të jashtëzakonshme në pasuri të paluajtshme.
Dhe tani edhe bumi i madh në turizëm, i cili, siç dokumentojnë hetimet e vazhdueshme në Itali, është kanali i përsosur për pastrimin e parave.
Të gjitha temat që mbetën jashtë deklaratave të mjaltit të kryeministres Meloni me kolegun Rama, sot ashtu si muajt e fundit kur kryeministrja braktisi pushimet në Puglia për të shkuar të vizitojë mikun e saj shqiptar në anën tjetër të Adriatikut.
Krijimi i jo pak sikleteve politike: socialistët evropianë, anëtar i të cilëve është Rama, po përgatiten për një takim javën e ardhshme në funksion të zgjedhjeve të ardhshme dhe e gjejnë veten krah për krah me eksponentët kryesorë sovranistë. /La Repubblica/